تنهائی...

تا حالا فکر کردین کی تنهائیت و می خواهد؟

کی خود خودتو می خواهد؟

همه ما آدم ها یه نمود ظاهری از افکار و اعقایدمون داریم یه نمود درونی . و همه اطرافیان ما با نمود ظاهری ما برخورد می کنن و همه نمود ظاهری ما رو می بینن و بهش عادت می کنن و بر اساس اونِ که تصمیم می گیرن چه طور در موردت قضاوت کنن.

همه ما یه درونی داریم که شاید متفاوت باشه با نمود های ظاهریمون. درونی که یه روز عصبی یه روز خوشحال یه روز غمگین یه روز ناراحت . جالب اینجاست که اکثر وقتها نمود های ظاهری با نمودهای درونی یکی می شه و لی امان از روزی که یکی نشه.

حالا فکر کن کیه که نمود درونی ات رو بخواهد . کی که تنهائیت رو بخواهد . تنهائی هائی که تو درونت؟

هیچ کس

وقتی ته قضیه رو نگاه کنی همه و همه، آدم ها رو فقط به خاطر نمود ظاهریشون و منفعتشون می خوان .

زن ، شوهرش و می خواهد چون بهش وابسته است وابستگی عاطفی ، مالی و ...

مرد، زنش و می خواهد چون اونهم وابسته است وابستگی چنسی و ...

با همه این وجود اگه مرد نمود درونیش و نشون بده زنی که به هزار دلیل می خواسته باهاش باشه دیگه نمی خواهد و قضیه می شه هزاران طلاق که می بینیم و بالعکس

این موضوع در مورد دوست دختر و دوست پسر ها هم حاکم  ولی وابستگی و دلایلشون فرق داره . در مورد همکارها ، همکارهائی که فقط به خاطر حفظ جایگاهشون باهات هستن. دو تا دوست و غیره

حالا وقتی دلت گرفته و به تنهائی هات نگاه می کنی می بینی همه فقط ظاهر تو رو می بینن و اونو می خوان و تو نباید درونت رو به کسی نشون بدی چون کسی اونو نمی خواهد

اگر می خواهی ارتباط موفق با کسی داشته باشی باید ببینی درونش چیه و درونش از زندگی چی می خواهد از رابطه ای که با تو داره . ظاهر و بگذار کنار. سعی کن جای اون باشی و به زندگی نگاه کنی اونوقت ببین درونت چی میگه.

شاید فکر کنید یه مقدار بدبینانه است. ولی من قضیه رو یه خرده پرنگ تر نشون دادن تا اهمیت موضوع بگم.

آیا کسی تنهائی من و میخواهد؟